Słodkie zdrowie czy silny alergen? O miodzie w diecie dziecka

Miód pszczeli uznawany jest za jeden z najwartościowszych i najbardziej skutecznych lekarstw, jakie może zaoferować nam natura. Jest bogaty w mikroelementy i ma właściwości bakteriobójcze oraz przeciwbiegunkowe. Udowodniony jest również jego pozytywny wpływ na serce oraz ogólną kondycję osób starszych, a dzięki dużej ilości cukrów prostych, poprawia koncentrację i wydolność umysłową. Wykorzystywany jest także w przemyśle kosmetycznym. Czy zatem wśród tych wszystkich zalet jest miejsce na niepokoje i zastrzeżenia dotyczące jego stosowania?

Miód powstaje w wyniku zbierania i magazynowania przez pszczoły nektaru kwiatowego bądź spadzi. Po dostarczeniu go do ula, jest on przetwarzany i wzbogacany enzymami oraz substancjami bakteriostatycznymi, wytwarzanymi przez owady. Dzięki temu, jest bogaty w mikroelementy i wykazuje właściwości bakteriobójcze i przeciwbiegunkowe. Udowodniony jest  też jego pozytywny wpływ na serce oraz ogólną kondycję osób starszych, a dzięki dużej ilości cukrów prostych, poprawia koncentrację i wydolność umysłową.

Dzięki właściwościom nawilżającym i uelastyczniającym, stosowany jest w przemyśle kosmetycznym. Ponadto  miód lipowy wykorzystywany jest przy leczeniu łagodnej bezsenności oraz w stanach niepokoju. Niestety, ten słodki produkt posiada również silne właściwości uczulające.

Alergeny zawarte w miodzie to najczęściej pyłki kwiatów i drzew lub białka pszczół. Mogą wywołać świąd, pokrzywkę oraz zaburzenia pracy układu pokarmowego takie jak biegunka czy wymioty. W rzadkich przypadkach może dojść także do wstrząsu anafilaktycznego, czyli ostrej reakcji ogólnoustrojowej, wywołanej alergenem. Dlatego w przypadku pojawienia się obrzęków czy trudności z oddychaniem, należy bezzwłocznie udać się na pogotowie.

Ze spożywaniem miodu, powinny uważać też osoby uczulone na pyłki traw oraz jad owadów, ponieważ w ich przypadku  istnieje ryzyko wystąpienia tzw. reakcji krzyżowej czyli sytuacji, kiedy organizm reaguje na „neutralny” alergicznie produkt tak, jakby to właśnie on był alergenem.

Jak podawać miód dzieciom?

Możliwości trawienne kilkumiesięcznego niemowlęcia znacząco różnią się od dygestii w pełni wykształconego układu pokarmowego dorosłego człowieka. To oznacza, że brzuszek niemowlaka może nie poradzić sobie, z przetworzeniem niektórych pokarmów, które są w pełni tolerowane przez starsze osoby. To samo dotyczy układu odpornościowego, który nie jest jeszcze przystosowany do neutralizowania wszystkich toksyn i bakterii, na które natrafi.

– W przypadku diety małego dziecka szczególnie ważne jest zwracanie uwagi na pochodzenie i skład danego produktu – mówi Katarzyna Barwińska, manager marki Holle, znanego producenta żywności dla dzieci i niemowląt. – Niestety bardzo często niemowlęta dostają do spróbowania słodycze czy żywność, która w ogóle nie jest dla nich przeznaczona, nie jest najwyższej jakości, może uczulać, powodować problemy trawienne. Podobnie jest z miodem, który  w powszechnym przekonaniu funkcjonuje jako zdrowy zamiennik cukru, podczas gdy w praktyce, nie powinno wprowadzać się go do diety małego dziecka zbyt wcześnie. Powinien znaleźć się on w diecie malucha dopiero w okolicach pierwszego roku życia.

Jeśli dziecko dobrze toleruje większość kosmetyków i produktów spożywczych, nie ma tendencji do alergii pokarmowych i rozwija się prawidłowo, pierwsze próby oswajania z miodem można podejmować już po skończeniu 8. miesiąca życia. – Ważne jest też to, czy  żadne z rodziców nie zauważa u siebie nietolerancji na miód, bo wtedy jest bardzo prawdopodobne, że i dziecko nie będzie cierpiało na tę przypadłość, gdyż alergia na złoty smakołyk jest dziedziczna. –– tłumaczy Katarzyna Barwińska z Holle. – Pierwsze przygody z miodem najlepiej rozpocząć od produktów z jego śladową zawartością, np. od herbatników wzbogacanych miodem. Kierujmy się zaleceniami specjalistów i obserwujmy swoje dziecko. Jeśli zauważymy jakiekolwiek objawy nietolerancji, produkt należy bezzwłocznie wykluczyć z diety. Jeśli dziecko reaguje pozytywnie – stopniowo zwiększamy jego ilość w jadłospisie.

Miód w diecie kilkulatka

Starszakom można podawać miód w ilości ok 10-50 gramów dziennie, zarówno prewencyjnie, jak i podczas choroby. Dzięki właściwościom wykrztuśnym i antyseptycznym pomaga on bowiem w leczeniu infekcji dróg oddechowych i drobnych przeziębień. Należy pamiętać jednak, że podgrzany miód traci swoje cenne właściwości. Dlatego dodawajmy go do przestudzonego mleka i herbaty, lub zjedzmy osobno ze spodeczka.

Jeśli dziecko przyzwyczajone jest do słodkich potraw, cukier podczas przygotowywania deserów warto zastępować miodem. Pamiętajmy jednak o higienie jamy ustnej. Miód zawiera przede wszystkim cukry proste, które ulegają najszybszemu rozkładowi w jamie ustnej i przyczyniają się do powstawania próchnicy. Przyzwyczajajmy zatem dziecko, do rytuału mycia zębów zwłaszcza po spożyciu słodkości.