Moda biznesowa kiedyś i dziś. Jak zmieniał się dress code

Moda biznesowa to ten zbiór zasad dotyczących ubierania się do pracy, który rządzi się swoimi, często restrykcyjnymi prawami. I choć moda biznesowa przeszła ogromne zmiany na przestrzeni ubiegłego stulecia, jedno pozostaje niezmienne: strój służbowy ma odzwierciedlać kompetencje i pozycje danej osoby oraz wpływać na jej zawodowy wizerunek.

Lata 20. Porzucenie gorsetów i sukni na stalowych obręczach

W tych latach moda przeszła znaczące przemiany. Kobiety zapragnęły zerwać z dotychczasowymi kanonami mody, czyli krępującymi ruchy gorsetami i sukniami zbudowanymi na stalowych obręczach. Na popularności zyskał nowy ideał kobiecego wyglądu, czyli wizerunek chłopczycy (inaczej flapperki). Młode dziewczyny, często dopiero zaczynające swoje dorosłe życie, pragnęły pracować i zyskać niezależność. Swoje podejście podkreślały strojem maskującym kobiece kształty, krótką fryzurą i podkreślającym usta i oczy makijażem. Wizerunek miał jak najbardziej przypominać męski styl. Dlatego też kobiety w sytuacjach biznesowych często nosiły typowe dla mężczyzn kamizelki czy krawaty.

Lata 40. Victory suit i czarna kreska tyłu nogi

W latach 40. wojna sprawiła, że moda zeszła na drugi plan. Z jednej strony kobiety miały ograniczony wybór stroju – materiały były gorszej jakości, projektanci również nie tworzyli nowych kolekcji, a jeśli to robili, nie były one łatwo dostępne. Z drugiej strony – w tych niespokojnych czasach kobiety coraz bardziej chciały pokazać swoją siłę i wiarę w lepsze czasy, również wykorzystując strój. Dlatego też wśród kobiet zapanowała moda na victory suits, czyli dwuczęściowy garnitur składający się ze spódnicy i marynarki. Jednokolorowy, często  szary uniform stał się normą, zarówno na co dzień, jak i w pracy.

Co ciekawe, kobiety nadal dbały o nienaganny wygląd. Charakterystyczne dla tamtego czasu było malowanie czarnej kreski z tyłu nogi, imitującej pończochy, których produkcja została wstrzymana w latach 40.

Lata 70. Hippisi rządzą także w modzie

Ruch hipisowski, który pojawił się w latach 70., wywarł ogromny wpływ na modę – również biznesową. Młodzi ludzie, którzy buntowali się przeciwko światu dorosłych, swoje poglądy wyrażali strojem. W trakcie rewolucji obyczajowej prym wiodły kolorowe koszule, dzwony oraz buty na platformie – noszone nawet przez mężczyzn. Co więcej, modne w tym okresie były koszule z charakterystycznymi spiczastymi kołnierzami oraz szerokie marynarki. Choć dzisiaj taki strój może wydawać nam się nieodpowiedni na spotkanie biznesowe, w latach 70. szersze spodnie materiałowe, spiczasta koszula i obszerna marynarka stanowiły normę.

Lata 80. Power dressing, czyli podkreślanie kobiecej siły

Lata 80. to znaczący moment dla rozwoju giełdy, szczególnie firm z Wall Street. Branża ta zyskała na popularności do tego stopnia, że prawie każdy chciał pracować właśnie w tym biznesie. Niestety najczęściej wysokie stanowiska w firmach korporacyjnych, podobnie jak w polityce, zarezerwowane były jedynie dla mężczyzn. Dlatego kobiety, które chciały rozwijać swoją karierę, starały się swoim strojem podkreślać wizerunek silnej i profesjonalnej kobiety. W tamtych czasach inspiracją była m.in. Margaret Thatcher, która nosiła jednokolorowe komplety, czyli spódnicę za kolano i marynarkę z dużymi poduszkami. Jej najpopularniejszym dodatkiem była duża i widoczna z daleka broszka. Kobiecy strój w latach 80. miał na celu stworzenie sylwetki w kształcie litery T, czyli takiej, jaką posiadają mężczyźni. Dzisiaj nadal obecny jest power dressing, ale skupia się on na podkreślaniu kobiecych kształtów przy zachowaniu zasad biznesowego dress codu.

Współczesny dress code

Obecnie coraz więcej firm przykłada uwagę do wyglądu pracowników. Korporacje rosną w siłę, konkurują ze sobą, a wizerunek przedstawicieli firmy również wpływa na relacje biznesowe i efektywność w pozyskiwaniu nowych klientów.

Współczesny dress code to 3 rodzaje strojów biznesowych: business formal, business smart oraz business casual. Najbardziej restrykcyjny jest pierwszy typ, czyli strój formalny, w którym każdy element jest konkretnie określony. W przypadku kobiety obowiązuje ołówkowa spódnica, biała lub kremowa koszula, marynarka, buty na średnim obcasie i rajstopy. Całość może dopełniać delikatna biżuteria.